اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بهزیستی ذهنی بیماران قلبی عروقی

زمینه: بیماری های قلبی عروقی جزو بیماری های مزمن است. این نوع بیماری ها به خاطر ماهیتی که دارند باعث کاهش سلامت روان در بیماران می شوند. بهزیستی ذهنی یکی از مؤلفه های اصلی کیفیت زندگی به شمار می رود و وجود آن برای داشتن یک زندگی شاد و سلامت روانی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بهزیستی ذهنی بیماران قلبی عروقی انجام شد. روش ها: از بین کلیه بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی، که در اردیبهشت و خردادماه 1392 در بیمارستان تخصصی قلب امام علی (ع) کرمانشاه بستری بودند، 23 نفر با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. مداخله شامل 10 جلسه هفتگی (جلسات 5/1 ساعته) درمان شناختی رفتاری برای گروه آزمایش بود؛ درحالی که گروه کنترل فقط مراقبت های معمول پژشکی دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از ابزارهای رضایت از زندگی (دینر، 1985) و برنامه عاطفه مثبت و منفی (واتسون، 1988) استفاده گردید. یافته ها توسط آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نمره رضایت از زندگی و عاطفه مثبت در گروه آزمایش به طور معناداری (05/0>p) افزایش یافت. همچنین کاهش معنادار نمره عاطفه منفی در همین گروه مشاهده شد (05/0>p). نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری باعث افزایش بهزیستی ذهنی در بیماران قلبی عروقی می شود.